Uczniowie cudzoziemscy, którzy nie znają języka polskiego lub znają go słabo, mają prawo do dodatkowej, bezpłatnych, dodatkowy zajęć językowych w szkole, do której chodzą. Zajęcia te prowadzone są indywidualnie lub w grupach, w wymiarze, który pozwoli na opanowanie języka polskiego w stopniu umożliwiającym udział w zajęciach obowiązkowych. Wymiar ten nie może być jednak niższy niż dwie godziny lekcyjne tygodniowo. Uczniowie ci mają ponadto prawo do pomocy udzielanej przez osobę mówiącej w językiem kraju, z którego pochodzą. Osoba taka zatrudniana jest przez dyrektora szkoły w charakterze pomocy nauczyciela.
Niezależnie od powyższych uprawnień, jeżeli nauczyciel prowadzący zajęcia z danego przedmiotu stwierdzi konieczność uzupełnienia różnic programowych, w szkole organizuje się dodatkowe zajęcia wyrównawcze z tego przedmiotu. Zajęcia wyrównawcze, podobnie jak dodatkowe zajęcia z języka polskiego, są prowadzone indywidualnie lub w grupach, w wymiarze jednej godziny lekcyjnej tygodniowo. Z zajęć wyrównawczych można korzystać nie dłużej niż 12 miesięcy.
Łączny wymiar dodatkowych lekcji języka polskiego oraz zajęć wyrównawczych nie może być wyższy niż pięć godzin lekcyjnych tygodniowo w odniesieniu do jednego ucznia.
Jeżeli zatem uważa Pani, że synowi potrzebne byłoby wsparcie w jednej z przedstawionych powyżej form, powinna udać się Pani do szkoły i poinformować o tym dyrektora.
Więcej informacji z tej tematyki znajdzie Pani w dziale prawnym w zakładce „Edukacja”.
Przydatne informacje można znaleźć również na stronie: https://men.gov.pl/wspolpraca-miedzynarodowa/ksztalcenie-cudzoziemcow/informacja-o-ksztalceniu-cudzoziemcow-w-polskim-systemie-oswiaty.html
Podstawa prawna:
1. Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.
2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia z dnia 30 lipca 2015 r. w sprawie warunków i trybu przyjmowania do publicznych przedszkoli, innych form wychowania przedszkolnego, szkół i placówek osób niebędących obywatelami polskimi oraz obywateli polskich, którzy pobierali naukę w szkołach funkcjonujących w systemach oświaty innych państw, a także organizacji dodatkowej nauki języka polskiego, dodatkowych zajęć wyrównawczych oraz nauki języka i kultury kraju pochodzenia.